W okresie od marca do sierpnia 2020 nasza firma przeprowadziła kompleksową rewitalizację konstrukcji nitowanej wieży ciśnień GRODZIEC w Będzinie. Zlecone naszej firmie prace były częścią szerszego projektu realizowanego przez firmę AGC z Bytomia, która dla projektu była Generalnym Wykonawcą.
Głównym celem finansowanego ze środków UE oraz UM Będzin projektu była budowa w otoczeniu obiektu miejskiego parku, wraz z obiektami małej architektury, interaktywnymi tablicami multimedialnymi – czyli stworzenie terenu zielonego w nowym standardzie w zdegradowanej przez przemysł wydobywczy oraz lata zaniedbań przestrzeni miejskiej.
W tym miejscu warto wspomnieć postać Pana Rafała Lipińskiego – architekta, właściciela Warsztatu Architektury UNREAL 12, ale przede wszystkim społecznika i popularyzatora tematu wieży w środowisku miejskim i regionalnym, w również organizował akcje sprzątania wnętrza wieży i wokół niej ze śmieci i prowadził dokumentację jej stanu. Pan Rafał stworzył koncepcję remontu wieży i rewitalizacji przyległego kompleksu leśnego (wraz z Panią Magdaleną Pfleger) oraz przygotował projekt modernizacji, który pomógł miastu w pozyskaniu funduszy unijnych.
TROLL podjął się wykonania kompleksowej naprawy struktury wieży, z wyłączeniem wzmocnienia strefy fundamentowej obiektu, która została zrealizowana przez Generalnego Wykonawcę.
Rewitalizacja konstrukcji obejmowała:
Wszystkie roboty, zarówno we wnętrzu zbiornika oraz trzonu wieży, a także od strony zewnętrznej obiektu, zostały zrealizowane z zastosowaniem alpinistycznych technik dostępu linowego. Ze względu na skomplikowaną geometrię wieży, czyli wychylenie zbiornika o ok. 2 m z każdej strony poza trzon wieży, zastosowanie rusztowania stacjonarnego dla wykonywania prac od zewnętrznej strony wieży byłoby karkołomne i bardzo kosztowne. Wąskie przestrzenie trzonu wieży od jej wewnętrznej strony oraz stan zbiornika definitywnie wykluczały montaż rusztowania stacjonarnego. Dla tego obiektu techniki alpinistyczne okazały się optymalną i być może jedyną opcją na zapewnienie dostępu do naprawianych powierzchni.
To, że była to opcja optymalna i najbardziej efektywna ekonomicznie nie oznacza, że wykonywane w ten sposób prace były łatwe i wolne od komplikacji czy ryzyka. Nasz zespół musiał wykazać się wiedzą techniczną na poziomie projektowania, a także wykonawstwa. Niektóre z zadań które musieliśmy zrealizować wymagały wręcz nabycia nowych umiejętności. Dotychczas mieliśmy raczej wyłącznie teoretyczną i dość pobieżną wiedzę nt. połączeń nitowanych w samonośnych konstrukcjach stalowych czy realizacji pokryć blachą cynkowo-tytanową dachów o skomplikowanej, wielopłaszczyznowej geometrii.
Podjęcie się realizacji tego projektu było dla naszej firmy poważnym wyzwaniem. Kolejne 4 miesiące w których przebiegała realizacja zadania były dla nas szalenie intensywnym, pełnym koncentracji czasem, w którym w a’vista tworzyliśmy koncepcje rozwiązań, które następnie przeważnie z sukcesem wprowadzaliśmy w życie. Oczywiście w trakcie wykonywania tych prac zdarzyło się nam kilka wtop, chwil zwątpienia… Wyrosło przed nami kilka “ścian_nie_do_pokonania” które jednak udało się przejść. Odwiedziliśmy również kilka uliczek które na swoim końcu okazały się być ślepym zaułkiem… Ale przecież nie będziemy się o tym nadmiernie rozpisywać w leadzie materiału opisującego zakończoną sukcesem realizację.
Nitowana konstrukcja została wzniesiona w 1902 r. na potrzeby Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych. Jego zadaniem było zaopatrywanie w wodę budowli kopalnianych, domów mieszkalnych urzędników i robotników oraz szpitala. Konstrukcja została zaprojektowana i wybudowana przez warszawską firmę Drzewiecki&Jeziorański.
W 1936 r. Grodzieckie Towarzystwo Wodociągów podaje, że wieża miała wysokość 26 metrów i 75 m3 pojemności, chociaż pierwotnie miała 100 m3. Różnica wynikła najprawdopodobniej z powodu remontu zbiornika, polegającego na zastosowaniu aluminiowego wkładu wewnątrz oraz jego doszczelnieniu.
Z dniem 30 lipca 1947 r. wieża stała się własnością państwową.
Po II wojnie światowej obiekt wykorzystano również jako kotłownię. Na poziomie gruntu został zainstalowany kocioł, komin oraz instalacja doprowadzająca ciepłą wodę na szczyt, a następnie do budynków kopalni. Z początkiem lat 60-tych wieża została wyłączona z użytku.
Prace remontowe wieży zostały rozpoczęte w marcu 2020 r.
Stan techniczny obiektu w chwili rozpoczęcia prac był niepokojąco zły. W płaszczu trzonu wieży oraz w zbiorniku doszło do licznych perforacji blachy.
Prace wewnątrz wieży rozpoczęto od usunięcia starej instalacji doprowadzającej wodę do zbiornika oraz rur kierujących wodę o ustabilizowanym ciśnieniu do instalacji wodociągowej. Na tym etapie pozbyliśmy się również z wnętrza trzonu wieży skorodowanych oblachowań i elementów konstrukcyjnych podestów komunikacyjnych. W tym czasie na zewnątrz wykonano stanowiska asekuracyjne oraz punkty dostępowe umożliwiające wykonywanie prac alpinistycznych.
Przy pracach demontażowych konieczne było użycie palnika acetylenowo-tlenowego w szczególności, w miejscach występowania połączeń nitowanych, które po 120 latach stały się monolitem.
Skorodowane elementy wieży były czyszczone metodą strumieniowo-ścierną, a następnie sukcesywnie malowane epoksydowym podkładem gruntującym, aby nie dopuścić do ponownego pojawienia się korozji na oczyszczonym materiale.
Wieża Grodziec to konstrukcja samonośna, wykonana bez tradycyjnych elementów jak stężenia, bądź profile stalowe. Wszystkie połączenia blach są nitowane, w miejscach gdzie zostały wykonane łaty naprawcze zastosowano śruby z łbem kulistym dla odwzorowania naturalnego wyglądu zastosowanych w trakcie budowy nitów.
Wszystkie fragmenty nitowanego płaszcza, które uległy perforacji spowodowanej korozją stali, zostały po zdiagnozowaniu przeznaczone do rekonstrukcji. Ponieważ wieża została wykonana ze stali zgrzewnej, która jest materiałem niespawalnym konieczne było zatem dla wykonania rekonstrukcji zastosowanie technologii nitowania, tożsamej z zastosowaną w trakcie budowy obiektu.
Miejsca wokół perforacji zostały precyzyjnie odmierzone, a zerodowana blacha wycięta do obrysu trapezu.
Każdy powstały w ten sposób otwór był dokładnie zwymiarowany i weryfikowany z wyciętymi elementami.
Na podstawie tych danych każda łata naprawcza została zaprojektowana indywidualnie, dla odtworzenia pierwotnego wyglądu i promienia gięcia blachy. Każdy nowy moduł płaszcza został wycięty laserem w technologii CNC z 6 mm blachy. Następnie moduły były spawane warsztatowo, piaskowane, malowane i po kolei dostarczane na plac budowy.
Podczas wymiany największej łaty został zastosowany system wsporników oraz odciągów, aby uniemożliwić zagniatanie oraz rozciąganie płaszcza wieży na czas wymiany poszycia. Łata miała wagę ok 100 kg i została dostarczona przy użyciu technik transportu wysokościowego.
Wszystkie połączenia zostały zaprojektowane w taki sposób, aby pasowały wizualnie do oryginalnych.
W następnym etapie prac, po zamontowaniu drugiego modułu rury, rozpoczęto montaż rozety stężającej rurę z krawędzią zbiornika za pomocą profili stalowych typu – C80, które pełniły również rolę płatwi dachowych. Ceowniki zostały zainstalowane promieniście w ilości 12 sztuk.
Cała konstrukcja rozety i dachu została wcześniej zaprojektowana i zwizualizowana w programie graficznym.
Każdy z 12 profili konstrukcji dachu został przygotowany warsztatowo przed zamocowaniem. Wcześniej zostały wykonane otwory montażowe oraz zastosowano 2 warstwowy system antykorozyjny. Profile C90 zostały rozłożone promieniście i spięte z obręczą krawędzi zbiornika za pomocą strzemion z kątowników.
Do profili została przykręcona więźba dachowa. Krokwie zostały wykonane z drewna konstrukcyjnego C-24 i poddane obróbce CNC dla uzyskania skosów koniecznych do późniejszego montażu deskowania.
Prace połaci dachu były dużym wyzwaniem ze względu na skomplikowany kształt dachu zbiornika. Zastosowana została blacha cynkowo-tytanowa patynowana 0,7 mm łączona na podwójny rąbek stojący. Każdy moduł blachy był obrabiany na miejscu indywidualnie dla każdego z fragmentu pokrycia dachu.
Realizacja obróbek blacharskich wymagała zaangażowania oraz pracy zespołowej. Konieczne było również wykonanie tymczasowego stanowiska warsztatowego w zbiorniku wieży, gdzie jeden z członków zespołu wykonywał elementy poszycia dachu na wymiar.
Prace rewitalizacyjne zostały ukończone w połowie lipca 2020 r. Wieża Ciśnień stała się wizytówką miasta Będzin. Sama konstrukcja jest ewenementem na skalę europejską ze względu na zastosowane rozwiązanie, jakim jest nitowany płaszcz trzonu wieży i samego zbiornika.
W tej chwili, w kilka miesięcy po zakończeniu prac temat Wieża Ciśnień GRODZIEC jest dla nas powodem do dumy, która daje nam siłę do podejmowania kolejnych wyzwań…